Szkoły
Projekty europejskie
Erasmus+
Comenius
Comenius w ośrodku
Szkoła podstawowa
- Szczegóły
- Utworzono: czwartek, 18, listopad 2010 12:17
- Poprawiono: sobota, 30, marzec 2013 00:18
- Odsłony: 6566
Szkoła Podstawowa Specjalna funkcjonuje dla potrzeb dzieci upośledzonych w stopniu lekkim. Obecnie obowiązujący program nauczania wymienia dwa etapy w organizacji pracy tej szkoły. Są to:
- Etap pierwszy obejmujący nauczanie początkowe w klasach I – III,
- Etap drugi obejmujący nauczanie w klasach IV – VI.
W klasach początkowych realizuje się całościowe nauczanie metodą ośrodków pracy. Jest to polska metoda powstała w wyniku przekształcenia i adoptowania do naszych warunków metody Decroly’ego, której autorką jest Maria Grzegorzewska. Metoda polega na odpowiednim doborze i takim stosowaniu metod i technik nauczania, które umożliwiają dzieciom upośledzonym umysłowo poznanie, zrozumienie i przyswojenie określonego programem wiedzy, umiejętności i nawyków.
W klasach IV – VI przechodzi się do nauczania całościowego, nauczania przedmiotowego, przy czym stosuje się zasadę korelacji. W tym czasie doskonali się umiejętności czytania, pisania i liczenia, wyposaża uczniów w wiadomości o przyrodzie, życiu społecznym, o prawach i obowiązkach członka społeczności, o kulturze i dziejach kraju.
Do planu nauczania szkoły wprowadzana jest rewalidacja indywidualna. Stanowi ona integralną część dydaktyczno – wychowawczej działalności szkoły. Celem zajęć z zakresu rewalidacji indywidualnej jest wyrównywanie braków w zakresie intelektualnym i psychoruchowym dziecka, spowodowanych zaburzeniami somatycznymi, psychicznymi, bądź niesprzyjającymi warunkami rodzinnymi i środowiskowymi. Są to zajęcia wspierające proces dydaktyczny. W zakres ich wchodzą następujące formy pracy dydaktycznej:
- zajęcia dydaktyczno – wyrównawcze,
- zajęcia korekcyjno – kompensacyjne,
- terapia pedagogiczna,
- logopedia,
- gimnastyka korekcyjna.
Uczniowie upośledzeni umysłowo w stopniu umiarkowanym i znacznym uczą się w Zespołach Terapeutyczno Edukacyjnych w oparciu o zasady programowe i Indywidualne Programy Edukacyjno Terapeutyczne dla każdego dziecka. W wyniku oddziaływań dydaktyczno – wychowawczych uczniowie mogą osiągnąć taki poziom rozwoju umysłowego i psychicznego, który pozwoli im brać czynny udział w życiu rodziny, grupy społecznej oraz funkcjonować w warunkach zakładu pracy chronionej. Głównym celem pracy wychowawczo – dydaktycznej na tym etapie jest takie przygotowanie uczniów do życia, by w miarę własnych możliwości byli zaradni, umieli sterować własnym zachowaniem, mogli uczestniczyć w życiu społecznym, przestrzegać podstawowych norm społeczno – moralnych, potrafili wykonywać inne proste prace w zakładzie pracy chronionej, bądź w innej formie organizowanej, pod kierunkiem instruktorów, rodziców lub opiekunów.
W szczególności zadaniem szkoły jest:
- nauczanie zaradności i umiejętności współżycia w grupie rówieśniczej, rodzinie i społeczeństwie,
- kształtowanie mowy umożliwiającej porozumiewanie się z otoczeniem,
- rozwijanie sprawności ruchowej i manualnej,
- przekazanie uczniom, w dostępnym dla nich zakresie wiadomości o otaczającym środowisku przyrodniczym i technicznym,
- wdrażanie do przestrzegania zasad bezpieczeństwa w różnych sytuacjach życiowych,
- nauczanie korzystania z prostych narzędzi i urządzeń technicznych,
- przygotowanie do pracy zawodowej w warunkach chronionych,
- ukształtowanie korzystnych społecznie cech osobowości oraz właściwych podstaw pracy,
- nauczanie korzystania z różnych form kulturalnego spędzania czasu wolnego.
Szkoła ta usprawnia niezaburzone funkcje, koryguje niesprawności rozwojowe w sferze intelektualnej i osobowościowej, kompensuje efekty psychiczne i fizyczne, ponadto zapewnia elementy wykształcenia ogólnego i podstawy przygotowania do pracy.
Te zadania szkoła realizuje poprzez działalność pedagogiczną o charakterze rewalidacyjnym, która obejmuje wychowanie umysłowe, społeczne, moralne, estetyczne, politechniczne i fizyczne. Działalność ta jest ściśle zintegrowana, służy realizacji podstawowego zadania, jakim jest rewalidacja uczniów na miarę ich indywidualnych możliwości.
W zakresie wychowania umysłowego, szkoła ta dąży do rozwoju procesów orientacyjno – poznawczych, intelektualnych i wychowawczych, które są niezbędne do opanowania podstawowych wiadomości i umiejętności. Szkoła rozwija również spostrzegawczość, pamięć, zdolność koncentracji uwagi i jej trwałość, zdolność myślenia przyczynowo – logicznego. Przekazuje podstawowy zasób wiadomości o otaczającym świecie, kształtuje umiejętność i nawyki niezbędne w życiu codziennym.
Szkoła uczy przestrzegania norm społeczno – moralnych, obowiązkowości, odpowiedzialności, kształtuje ucznia społecznie. Na płaszczyźnie wychowania politechnicznego szkoła uczy posługiwania się w życiu codziennym narzędziami, przyborami, zapoznaje z prostymi maszynami stosowanymi w życiu codziennym i pracy, przygotowuje do wykonywania pracy zawodowej.
W dziedzinie wychowania estetycznego szkoła wdraża do ładu i porządku, wyrabia poczucie estetyki, przyzwyczaja do dbałości o wygląd zewnętrzny i czystość osobistą, przygotowuje uczniów do właściwego korzystania z dóbr kulturalnych oraz uczy kulturalnego spędzania czasu wolnego.
-
Poziom pierwszy obejmuje trzy pierwsze lata pobytu dziecka w szkole. W tym czasie praca dydaktyczno – wychowawcza koncentruje się na przede wszystkim na kształtowaniu zaradności dziecka, na wyrabianiu umiejętności współżycia w środowisku, na kształtowaniu i rozwijaniu mowy, na rozwijaniu umiejętności twórczych, podstawowej sprawności fizycznej. W pierwszym poziomie nauczania wprowadza się również pewne elementy ćwiczeń przygotowujących do nauki czytania i pisania oraz elementy matematyki.
- Poziom drugi obejmuje dalsze trzy lata nauczania. W dalszym ciągu kształtuje się zaradność dziecka, umiejętność współżycia w grupie, w środowisku, jak też umiejętności objęte programem nauczania z zakresu plastyki, muzyki z rytmiką i kultury fizycznej. W tych latach rozpoczyna się także nauczanie elementów języka polskiego, matematyki zgodnie z indywidualnymi możliwościami uczniów i realizacji różnych technik przedmiotu – technika. Zajęcia z pracy – techniki, kultury fizycznej, muzyki z rytmiką prowadzi się wydzielonymi jednostkami metodycznymi. Pozostałe przedmioty realizuje się metodami całościowymi.
- Dalszy etap nauczania, realizowany jest tak dla dzieci z lekkim jak i umiarkowanym i znacznym stopniem upośledzenia, realizowany jest w gimnazjum bądź w szkole przysposobienia zawodowego. W tym okresie kontynuuje się naukę wszystkich przedmiotów jak w latach ubiegłych, ale uwagę koncentruje się przede wszystkim na przysposobieniu do pracy w warunkach chronionych. Przez cały okres nauki szkolnej prowadzona jest rewalidacja indywidualna, gimnastyka korekcyjna i inne ćwiczenia uzależnione od indywidualnych potrzeb dziecka.
Kryterium przydziału dziecka do danej klasy są: zasób umiejętności i wiadomości przewidzianych programem nauczania, ogólny poziom rozwoju intelektualnego, poziom zachowania przystosowawczego, poziom rozwoju fizycznego oraz w pewnym zakresie wiek życia dziecka.
Okres nauki na jednym poziomie nie musi się pokrywać z latami nauczania. Czas nauczania na danym poziomie może być skrócony lub przedłużony w zależności od możliwości dziecka.
Od 1 września 2000 roku młodzież z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym i znacznym może kontynuować naukę w Szkole Przysposobienia Zawodowego. W ciągu 3 lat poznaje tajniki zawodu – pracownik gospodarstwa domowego. Podopieczni uczą się opieki nad zwierzętami i roślinami, przygotowują proste potrawy, przetwory i wypieki . Dziewczęta szyją, haftują, prasują, a chłopcy w pracowni technicznej pracują w drewnie i metalu. Prawdziwe przygotowanie do dorosłego życia.
